Paniekaanvallen.

Zoals ik in een vorige blog al eens heb benoemd heb ik al flink wat paniekaanvallen gehad in mijn leven. Van hele onschuldige aanvallen die soms maar enkele seconden duurde tot hevige aanvallen dat mijn lichaam mijn geest even uitschakelde en ik voor een tijdje bewusteloos ben geweest.

In deze blog wil ik jullie meer vertellen over de volgende dingen:

  • Wat is een paniekaanval?
  • Hoe ontstaat een paniekaanval?
  • Wat moet je doen tijdens een paniekaanval?
  • Wat gebeurt er in je lichaam tijdens een paniekaanval?
  • Valt er te leven met een paniekaanval?
  • Mijn ervaring met een paniekaanval..
Wat is een paniekaanval?

Een paniekaanval is een reactie van het lichaam op spanning en angst. Door de spanning en angst maakt je lichaam het stresshormoon adrenaline aan. Zodra je lichaam dit hormoon aanmaakt is dit zich aan het voorbereiden op het sneller reageren op spanningen van buitenaf. Dit kan je meer alert maken, maar ook kan het een tegeneffect geven.

Hoe ontstaat een paniekaanval?

Zoals hierboven benoemd komt dit vanuit een reactie van je lichaam op een gebeurtenis van binnen uit of buitenaf. Dit kan zijn dat je angst of stress heb gecreëerd voor een presentatie, maar dit kan ook gebeuren als je iets traumatisch hebt meegemaakt en dit op een bepaalde manier gaat herbeleven. Je bouwt hiervoor een spanning op die op sommige momenten moeilijk te controleren zijn. Wanneer deze gebeurtenis voorbij is zakt vaak de spanning snel af. Op het moment dat de gebeurtenis met regelmaat terugkomt kan de spanning hierdoor ook blijven stijgen. Het tegenop zien naar verschillende handelingen of uitstapjes ga je hierdoor vermijden wetend dat je die angst gaat voelen. Door de tegenzin zal de spanning oplopen en kan zich dan uiteindelijk vormen tot een paniekaanval.

Wat moet je doen tijdens een paniekaanval?

Wat mensen altijd snel zeggen die zien dat iemand een paniekaanval heeft ” doe maar rustig”. Ook de zinnen ” er is niks aan de hand” en de opmerking ” stel je niet zo aan” komen vaak voor. Ik zal je een ding vertellen.. NIKS maar dan ook echt NIKS van deze zinnen gaan je helpen in een paniekaanval. Door dit soort opmerkingen (die vaak goed bedoelt zijn!!) maken de paniek alleen maar erger. In het hoofd van de persoon met de paniekaanval krijgt door die opmerkingen twijfels.. ”stel ik mij dan echt aan?”, ”is dit wel echt?” Doordat de twijfel toeneemt word de persoon onzeker en creëert hier dus eigenlijk nog meer spanning in op. Dus eigenlijk kort gezegd, doe dit NIET! Maar wat moet je dan wel doen?

Probeer de persoon tot rust te krijgen. Niet door dit continu te zeggen maar dit daadwerkelijk te doen. Leid de persoon af met een leuk verhaal of gebeurtenis.. Breng de persoon tot rust, luister ernaar en geef je steun. Soms als de persoon al zo hevig in een paniekaanval zit en het er eigenlijk uitziet dat niks meer mogelijk is blijf dan als nog bij. Hierdoor kan al snel steun worden ervaren en voelt de persoon zich niet alleen.

Als je nou zelf de persoon bent kan ik natuurlijk heel makkelijk ook zeggen ”blijf rustig”. Echter is dat vaak niet meer mogelijk. Wat goed kan helpen is zoek voor jezelf afleiding. Ga etiketten lezen van producten, zing met liedjes mee of ga een spel spelen op je telefoon. Alles wat je gedachte ook maar voor even van de paniek af kan halen kan helpen. De ene keer sneller dan de andere keer. Helpt dit alles niet meer ga dan over naar goed te luisteren naar je lichaam. Krijg je het warm en zweet je veel? Trek je kleding uit.. Doe je polsen en enkels in koud water (koelt het lichaam snel af). Denk je dat je het bewustzijn gaat verliezen of begin je al zwarte vlekken te krijgen? Ga op de grond zitten. Zorg ervoor dat je ruimte heb en probeer zo goed mogelijk te letten op je ademhaling.

Zweten, misselijkheid en zwarte beelden..

Wat gebeurt er in je lichaam tijdens een paniekaanval?

Tijdens het doormaken van een paniekaanval gebeurt er een hoop in het lichaam. Als eerste zal je merken dat je hartslag omhoog gaat. Je begint te zweten en je ademhaling begint te veranderen. Vaak gaat dit over richting hyperventilatie. Door het snelle ademhalen kun je duizeligheid ontwikkelen en krijg je tintelingen in je handen en voeten. Misselijkheid, maagpijn, last van je darmen zijn allemaal symptomen die tevoorschijn kunnen komen. Door de hevige ademhaling krijg je last van een droge mond. Tijdens de aanval kan je het gevoel krijgen gek te worden en zelf op sommige moment het gevoel te krijgen dat je dood gaat. Als de aanval voorbij is moet je lichaam echt weer bijkomen en zal je erg emotioneel zijn.

Valt er te leven met een paniekaanval?

Ja zeker! Zolang je voor je zelf in je hoofd houd dat je paniek niet je leven gaat bepalen valt er mee te leven. Probeer angsten niet uit de weg te gaan, maar juist onder ogen te komen. Doe dit stapsgewijs en met veel steun om je heen. Het hebben van een paniekaanval is niet iets om je voor te schamen. Het is onwijs vervelend, maar echt niet iets waar je op dat moment iets aan kan doen. Zoek eventueel professionele hulp die je kan helpen bij bijvoorbeeld bij een doorgemaakt trauma of gebeurtenis. Zo heeft EMDR therapie mij geholpen de spanning van mijn darmen te verminderen. Ik krijg helaas nog steeds paniekaanvallen door de spanning van mijn darmen, maar door de EMDR is de emotie hier voor een deel vanaf en is mijn paniek minder hevig aanwezig. Blijf hoop houden op het overwinnen en dit zal echt lukken!

Mijn ervaring met een paniekaanval..

Door het praten met een therapeut ben ik er ongeveer achter gekomen wanneer mijn paniekaanvallen zijn begonnen. Zoals hoe ik mij het nu herinner is dit eigenlijk vrij onschuldig begonnen maar heeft het door het bouwen van een structurele spanning geleid tot paniek.

Ik verloor mijn bewustzijn..

Het begon namelijk op een dag dat ik onderweg was naar een sollicitatie gesprek in een andere stad. Hiervoor moest ik met de trein die kant op. Die dag had ik al (door de spanning) last van mijn darmen en werd wat onzeker van de gedachte dat ik de trein in moest. Dit wel gedaan met als gevolg dat ik in de trein wederom erg veel last kreeg van mijn darmen. Ik zat in zo’n nieuwe trein waar geen wc’s in zaten dus de spanning werd alleen maar erger. Ik kreeg buikpijn en begon te zweten. M’n ademhaling werd zwaarder en sneller. Ik kreeg zwarte vlekken voor mijn ogen en voelde voor het eerst in mijn leven echt de paniek in mijn lijf. Hoe ik mij toen rustig heb gekregen weet ik niet meer zo goed, maar dat het indruk heeft gemaakt is wel zeker. Door die ene keer heb ik een vaste paniek als het gaat om mijn darmen en reizen. Een combinatie die bij mij niet lekker verloopt.

Helaas heb ik ook de zware paniekaanvallen meegemaakt. Ik kreeg mijzelf niet meer tot rust en ben toen uiteindelijk flauw gevallen. Dit is zo snel gegaan dat ik door de snelheid hiervan de controle ook niet eens meer kon proberen terug te krijgen.

Vrij recent heb ik helaas nogmaals meegemaakt wat paniek met je lichaam kan doen. Door hevige buikkrampen ben ik gaan hyperventileren. Ik was bang voor de pijn en bang dat mijn lichaam mij in de steek zou laten. Ik was alleen en afleiding vinden was niet meer mogelijk. Door familie ben ik toen in de badkamer op de grond gevonden. Behoorlijk van slag en volledig in de paniek. Dit heeft een grote impact op mij gehad.

Door deze gebeurtenis ben ik mij ook bewust geworden dat een paniekaanval niet zomaar iets is. De persoon kan hier vaak weinig tot niks aan doen. Het is aan aandoening die in mijn ogen zeer ongemakkelijk is. Het maakt je onzeker en angstig. Gelukkig heb ik een onwijs goed support team om mij heen doe goed op de hoogte zijn van mijn aanvallen. De schaamte heb bij hun niet meer en durf mij vrij te laten zien. Zij helpen mij wanneer nodig en zorgt ervoor dat de paniek keer op keer steeds minder word.

Blijf onthouden, leven met paniek is mogelijk! Zorg voor de goede hulp en liefde om je heen. Draag deze zorgen niet alleen bij je maar deel je ervaring. Zonder dat je het weet zijn er meer mensen om je heen met de paniek dan je eigenlijk denkt.

We zijn niet alleen!

Leave a comment